|
Wetenschappelijk naam |
Populus x canadensis |
|
Nederlandse naam |
Canadapopulier |
|
Standplaats |
Begijnhof |
|
Algemene info |
De canadapopulier is een kruising van de zwarte populier (Populus nigra) en de Amerikaanse populier (Populus deltoides). Deze snelgroeiende boom kan tot 30 meter hoog worden en heeft een brede, losse kroon. Canadapopulieren werden door hun snelle groei vaak aangeplant voor houtopbrengst. In het kustgebied was hun rol dan weer voornamelijk het breken van de wind, vandaar hun talrijke aanwezigheid langs wegen en kanalen. |
|
Vermoedelijk plantjaar |
1928 |
|
Omtrek |
Gemiddeld 270cm |
|
Bijzonderheden |
De canadapopulieren werden in 1928 aangeplant ter vervanging van iepen die aangetast waren door de iepenziekte. Deze schimmelziekte heeft de vorige eeuw quasi het volledige iepenbestand aangetast en doen verdwijnen. Het is niet de boomsoort die deze bomen zo bijzonder maakt, het is vooral de standplaats en het grote aantal op korte afstand van elkaar dat deze bomengroep zo uniek maakt. De populieren zijn omzoomd door linden. De bomen maken deel uit van het beschermd cultuurhistorisch landschap Begijnhof. De bescherming dateert van 1939. |
|
|
|
|
Wetenschappelijk naam |
Populus nigra |
|
Nederlandse naam |
Zwarte populier |
|
Standplaats |
Speelmansrei |
|
Vermoedelijk plantjaar |
1920 |
|
Algemene info |
De zwarte populier is een inheemse boomsoort die vrij zeldzaam is in Vlaanderen. In natuurlijke omstandigheden groeit hij in rivierbegeleidende bossen, maar in Vlaanderen werd hij vaak aangeplant op perceelsgrenzen en beheerd als knotboom. Ze leverden onder meer brandhout en geriefhout aan de boeren. |
|
Omtrek |
510 cm |
|
Bijzonderheden |
Deze zeldzame populierensoort werd echter zelden aangewend bij parkrealisaties. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan. In de 19de eeuw werd de aanplant van zwarte populier systematisch vervangen door de aanplant van Canadapopulieren. (bron: Onroerend erfgoed) In Brugge zijn nog zwarte populieren terug te vinden langs de Buiten Smedenvest, Baron Ruzettepark en de Gentpoortvest. |