De Koude Keuken
De ‘Koude Keuken’ is één van de weinige Brugse kastelen met een ver verleden. Het kasteel zou in 1326 als eigenares Catelyne Koudekeuken hebben gehad, die haar naam geeft aan de site. Later wordt het bekend als ‘’t Goed Ter Straeten’ en ‘Noortvelde’.
Geschiedenis
Op de gravure in het werk van Antonius Sanderus ‘Flandria Illustrata’ (1641) is een opper- en neerhofstructuur herkenbaar en ligt het kasteel binnen een dubbele omwalling, die bereikbaar is via een toegangsgebouw en een ophaalbrug. Het toegangsgebouw bestaat nog steeds. Tot aan de Franse revolutie omvat het domein 220 hectare. In de 19de eeuw wordt het vervallen landhuis als hoeve gebruikt, tot het rond 1900 wordt aangekocht door baron Jozef Kervyn de Lettenhove. De nieuwe eigenaar geeft opdracht aan de Brugse getalenteerde stadsarchitect Charles De Wulf (1865-1904) om het kasteel te restaureren en te verfraaien.
Sport-en recreatiepark
Toen het 13 ha grote domein in 1968, net voor de fusie met Brugge, door de gemeente Sint-Andries werd aangekocht voorzag een Bijzonder Plan van Aanleg dat het als sport- en recreatiepark zou worden uitgebouwd. Er werd een sporthal met schutterstoren gebouwd, en een voetbalveld en 5 tennisvelden aangelegd. Verder in het park werd een schutterstoren en een paviljoen opgetrokken.
In 1974 koopt de Stad Brugge 5 ha aangrenzende grond aan, en wordt een bijkomende parkzone aangelegd. Rond een centraal gegraven vijver worden een terrasvormig talud met zitgelegenheid, een weide voor kleinvee, en een wandelpad aangelegd.
De variatie in gebruiksmogelijkheden zorgen ervoor dat de Koude Keuken vandaag een geliefkoosd wandeldomein is. Door een dreef met vier rijen beuken rijden we onder de toegangspoort het park binnen, dat in Engelse landschapsstijl is aangelegd. De dubbele omwalling is er nog steeds, de eerste omwalling sluit onmiddellijk aan op het kasteel, de tweede is geïntegreerd in het park. De open grasvelden en de nabijheid van het kasteel zorgen voor een grote ruimtewerking. In de graspartijen zijn solitaire bomen ingeplant. Verderop zorgen bosaanplantingen voor het gedroomde parkkarakter. De gazonvelden worden gebruikt als speel- en trapvelden.
Het Edgard De Smedtplantsoen
Tussen een winkelpand (nr. 45) en een woning (nr. 49) langs de Torhoutse Steenweg herinnert een driedelig poortgebouw aan een brok glorieuze sportieve geschiedenis. De toegangspoort naar het vroegere stadion van Cercle Brugge of ‘Cercle Sportif Brugeois’ leidt vandaag naar een buurtpark met uiteenlopende functies.
Nadat de beide grote Brugse voetbalclubs in 1975 hun nieuwe voetbaltempel in het Olympiapark in gebruik namen, verwierf de Stad het complex, liet er in 1993 de gebouwen en bouwvallige tribunes slopen, en richtte in 1994 het circa 1,75 ha grote terrein in als buurtpark.
Aan de oostelijke en westelijke rand zijn parkeerplaatsen en garages aangelegd, omkaderd door een ritmische en dichte beplanting. Diagonaal over de centrale parkzone loopt een wandelpad dat de verbinding vormt tussen de Torhoutse Steenweg en de Magdalenastraat. Op het kruispunt van deze as en de verbindingspaden naar de parkeerzones, is een rust- en zitplaats aangelegd omzoomd met hagen.
Een speelplein met onder meer een grote klimpiramide en een skatepark bieden voor jong en oud ontspanningsmogelijkheden.
In de Magdalenazaal of MaZ, ingeplant op de zuidelijk rand van het park, programmeert het Cultuurcentrum Brugge er pop- en rockconcerten, jong theater- en danswerk.
Frederick Sanderpark
Tachtig meter voorbij de toegangspoort naar het Edgard De Smedtplantsoen langs de Torhoutse Steenweg leidt de met statige beuken beplante Frederick Sanderlaan via een voetgangerspad naar een meer bescheiden buurtparkje.
Enkel de naamgeving aan dit parkje en de nabije dreef verwijst nog naar een van de drie wereldvermaarde Brugse hofbouwbedrijven, dat van Frederick Sander, dat hier decennialang was gevestigd. Deze Engelsman kocht op het einde van de 19de eeuw 6 ha grond aan, en even later nogmaals 6,5 ha net buiten de stad. Hier bouwde hij een indrukwekkende kwekerij van orchideeën, azalea’s, koudekasplanten en laurieren. Een nazaat, Roger Sander, stichtte nog een nieuw bedrijf op dezelfde plek, maar in 1974 werd het definitief stopgezet. De gronden werden verkaveld, en centraal tussen de appartementsgebouwen werd een ruimte gereserveerd voor de aanleg van een park dat in 1986 werd aangelegd.