Reizen als niet-Belg

Reizen als Unieburger

Als Unieburger (= persoon met de nationaliteit van een lidstaat van de Europese Unie of Europese Economische Ruimte) kan je vrij reizen binnen de Europese Unie maar je moet wel je identiteit of nationaliteit kunnen bewijzen. Je neemt dus een geldig paspoort of een geldige identiteitskaart van je herkomstland mee.

Reis je buiten de Europese Unie, dan heb je steeds een geldig paspoort en visum nodig, tenzij je vrijgesteld bent van visumplicht voor het land van uw bestemming.

Alle informatie hierover krijg je in de Ambassade van het te bezoeken land in België.

Reizen als derdelander

Om als derdelander (= persoon met de nationaliteit van een land dat niet behoort tot de Europese Unie of Europese Economische Ruimte) te reizen naar een Schengenland moet je in het bezit zijn van een geldig paspoort én een geldige elektronische verblijfskaart.

Wil je naar een niet-Schengenland reizen, dan informeer je tijdig vòòr je vertrek in de ambassade van het te bezoeken land in België om te weten of een visum nodig is.

Een attest van immatriculatie, aankomstverklaring of bijlage 35 is niet voldoende om België terug binnen te komen, tenzij je een visum of terugkeervisum hebt.

Algemeen : Een paspoort vraag je aan bij de ambassade van je herkomstland. Een visum bij de ambassade van het land waar je naartoe wil reizen. De adressen van de buitenlandse ambassades in België vind je op de website van de FOD Buitenlandse Zaken (www.diplomatie.belgium.be)

Reizen als erkend vluchteling

Om naar het buitenland te reizen, heb je een geldige elektronische verblijfskaart en een reisdocument nodig.

Als erkend vluchteling mag je geen paspoort aanvragen bij de ambassade van je herkomstland. Als je dit toch doet kan je je vluchtelingenstatus verliezen. Je kan een bijzonder reisdocument voor vluchtelingen, ook wel ‘blauw paspoort’ genoemd, aanvragen bij je gemeente.

Je hebt altijd dit document nodig om buiten België te gaan, ook als je reist naar een ander land van de Europese Unie. Elk familielid dat meereist en als vluchteling erkend is in België, moet een reisdocument hebben.

Met je geldige elektronische verblijfskaart en het ‘blauw paspoort’ kan je zonder visum reizen binnen de Schengenzone en naar Ierland, Cyprus, Roemenië, Bulgarije en Kroatië.

Als je naar andere landen wil reizen, kan je informeren bij de ambassade van het land waar je naartoe wil reizen om te weten of een visum nodig is. Hou er rekening mee dat sommige landen reizigers met een ‘blauw paspoort’ niet toelaten omdat zij dit reisdocument niet erkennen.

Ga je voor langer dan 3 maanden naar het buitenland, meld dit dan vòòr je vertrek bij de gemeente.

Risico in geval van terugkeer naar land van herkomst : Als je naar je land van herkomst terugkeert, loop je het risico de vluchtelingenstatus te verliezen. Het Commissariaat Generaal voor de Vluchtelingen en Staatlozen geeft geen toestemming om korte tijd terug te keren naar het herkomstland.

Reizen als subsidiair beschermde

Om naar het buitenland te reizen, heb je een geldige elektronische verblijfskaart en paspoort of reisdocument nodig.

Je vraagt het paspoort aan in de Ambassade van je land van herkomst. Als je geen paspoort kan krijgen bij je Ambassade, dan kan je een reisdocument voor vreemdelingen aanvragen bij de gemeente waar je woont, na toelating door FOD Buitenlandse Zaken. Dit reisdocument wordt ook wel ‘rood paspoort’ genoemd.

Met je geldige elektronische verblijfskaart en paspoort of reisdocument kan je zonder visum reizen binnen de Schengenzone. Als je naar andere landen wil reizen, kan je je informeren bij de ambassade van het land waar je naartoe wil reizen om te weten of een visum nodig is.

Ga je voor langer dan 3 maanden naar het buitenland, meld dit dan vòòr je vertrek bij de gemeente.

Risico in geval van terugkeer naar land van herkomst : Als je naar je land van herkomst terugkeert, loop je het risico de status van subsidiair beschermde te verliezen. Er worden dan vragen gesteld bij de situatie in je land van herkomst of bij je verklaringen die het toekennen van deze bescherming mogelijk hebben gemaakt.